عشقولانه های پدر و پسر...
عشقولانه های پدر و پسر... جیگر مامان میخوام تو این پست راجب ارتباطت با باباجونت بگم :
خووووب بابا که میدونی خیلی دوست داره این که گفتن نداره ، اونی که گفتن داره علاقه اییه که تو به بابات داری 
میگی مگه من تو این سن میتونم احساساتمو بروز بدم؟
منم میگم فعلا که میتونی
چجوری؟ 
اینجوری...
وقتی بابا از سر کار میاد به شدت ذوق میکنی و بش میخندی تازه اولین خنده غش غشیتو به بابایی کردی
وقتی بابا نماز میخونه حتی اگه مشغول گریه باشی یا یه جای دورترم باشی ساکت و بی حرکت به بابا زول میزنی
کلا تا صدای بابا رو میشنوی آروم میشی مثلا اون چند شب که حالت بد بود وقتی من تو گوشت لالایی میخوندم لج میکردیو گریتو هم بلندتر ، ولی وقتی همون موقع بابا تو گوشت قرآن میخوند یا آواز ، به صورت باور نکردنییی آروم میشدی.
این از این ، بابام همیشه بعد از اومدن از سر کار اول میاد سراق شما (با خنده ی از ته دلی که تو برای بابایی میکنی من که بودم برات میمردم)
وقتی بابات برات میخونه این حرفارو از ته دل میزنه:
بابا باباییه ... عسل باباییه ... جیگر باباییه ...یا مخلوط اینارو میگه: عسلی جیگری باباییه یا جیگری عسلی باباییه
بعد زبونش عوض میشه میگه: کت باباییه ... یا میگه: پاکتیه 
خلاصه امیدوارم این همه عشق وعلاقه ای که بینتونه همیشگی باشه و تو گل پسری همیشه احترام باباجونو حفظ کنی وهیچوقت نرنجونیش.
